Charles Santiago

Majlis membuka puasa di Kampung Raja Uda,Klang
நாட்டில் ஒற்றுமை மற்றும் அமைதியை வளர்க்க / மேலும் மெருகூட்ட பல இனங்களுக்கிடையிலான கலந்துரையாடலை ஊக்குவித்தல் வேண்டும்.
Malaysia After 53 years: A Dysfunctional State in Need of Urgent Reform?

Majlis membuka puasa di Kampung Raja Uda,Klang

Posted: 01 Sep 2010 07:48 PM PDT

நாட்டில் ஒற்றுமை மற்றும் அமைதியை வளர்க்க / மேலும் மெருகூட்ட பல இனங்களுக்கிடையிலான கலந்துரையாடலை ஊக்குவித்தல் வேண்டும்.

Posted: 31 Aug 2010 11:57 PM PDT

தற்போது சிரம்பான் அருகில் இருக்கும் தொழுகைக்குரிய இடத்தில் (surau), அதன் சுவர்களிலும் பின் கதவுகளிலும் சிவப்பு சாயம் தெரித்த காலித்தனத்தை நான் வன்மையாக கண்டிக்கிறேன்.

வெட்கத்துக் குரிய இக்கோழைத்தனமான செயல்கள், பொதுவாக எல்லா சமய போதனைகளின் வேராய் விளங்கும் மதிப்புக்கும் மரியாதைக்கும் எதிர்மறையாக உள்ளது.

இவ்வாறான சம்பவங்கள் முஸ்லிம் மதத்தினர்களிடையே குறிப்பாக இப்புனிதமான ரமலான் மாதத்தில் அவர்களின் உணர்சியை தூண்டாத வகையில் இருக்கிறது.

இவ்வருட ஜனவரி மாதத்தில் , நாட்டில் உள்ள தேவாலயங்களை எரிக்கும் முயற்சிகளும் பள்ளிவாசல் மற்றும் சீக்கியர் கோவில்களை தாக்கும் முயற்சிகளும் நம் நாட்டில் நிகழ்ந்ததை அறிவோம்.

இந்த எல்லா தாக்குதல்களும் , நாட்டில் நிலவிவரும் மத பிரச்சனைகளுக்கும் / இன-உறவு சரிவிற்கு ஒரு நீட்டிக்கப்பட்ட தீர்வை கான அரசாங்கம் தோல்விகண்டுள்ளது என மிக தெளிவாக காட்டுகிறது.

இதற்கு எல்லாம் மேலாக, நம்மில் ஒரு சிலர் இப்ராஹிம் அலி , டாக்டர். முகமது ரிட்சுவான் தீ மற்றும் பிரபல பேராக் முப்தி ஹருசாணி சகாரியா ( Harussani Zakaria ) மற்றும் அவர்களின் பின்பற்றாளர்கள் உட்பட மலேசிய குடிமக்களை அவரவர் தாய்நாடுகளுக்கே திரும்ப போக சொல்கின்றனர்.

இவ்வாறான இழிவு தக்க செயல்கள் நாட்டின் சமுதாய அழிவுக்கும் சீர்கேடுகளுக்கும் தான் இட்டுச் செல்கிறது. அதிலும் ஒரே மலேசியா என்று நமது நாட்டின் பிரதமர் நஜிப் துன் ரசாக் சொல்லிக் கொண்டிருந்தாலும் பல இன மக்களிடையே ஒருமைப்பாடு சுழியத்தில் தான் இருக்கிறது என சொல்லவே தேவையில்லை.

ஒரு கணம் இத்தாக்குதல்களின் பிரதிபலிப்பு எப்படி இருக்கும் என்பதை பார்போம் – நாம் இதற்கு முன்பு பயமூட்டும் வகையிலும் அச்சமுறுத்தும் வகையிலும் இருப்பதாக காட்டுகிறது.

அதனால்தான், சம்பந்தப்பட்ட அனைவரும் சரி, மற்றும் அரசாங்கமும் சரி மக்களை உண்மை நிலவரங்களிலிருந்து திசைதிருப்புவதை நிறுத்தும்படியும் அதற்கு பதிலாக மக்களிடையே இன நெருக்கத்தை மெருகூட்ட வேலை செய்யும்படியும் வலியுறுத்துகிறேன்.

அதே சமயத்தில், நம் நாட்டின் தலைவர்களை நாட்டில் நீடித்துக் கொண்டிருக்கும் இன கருத்து வேறுபாடுகளுக்கு ஒரு நல்ல தீர்வு கான அரசியல் தலைவர்களையும் பொது சங்க பிரதிநிதிகளையும் மதத்தலைவர்களையும் இனங்களுக்கிடையே வெளிப்படையான உரையாடல்கள் மற்றும் கலந்துரையாடல்களில் கலந்து கொள்ள அழைக்கிறேன்.

சார்ல்ஸ் சந்தியாகோ

கிள்ளான் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர்

Malaysia After 53 years: A Dysfunctional State in Need of Urgent Reform?

Posted: 31 Aug 2010 11:44 PM PDT

The dangers of playing race politics seem to have escaped leaders from ruling UMNO. They keep churning out garbage engineered to make opposition leaders look like insensitive racists.

First, UMNO generals said that Penang Chief Minister and DAP Secretary-General Lim Guan Eng was alleged to have ordered that his name be replaced by the King’s in Fridays sermons in the state.

Next the lawmaker from Serdang, Teo Nie ching, was branded as “dirty” for what UMNO leaders call as her improper presence and actions in a surau.

Now Lim’s doctored photo slaughtering a cow for the consumption of Muslims is making the rounds.

If this is not enough young rapper Namewee was questioned by the police following calls by Umno leaders and government ministers for action to be taken against him for what they allege were seditious remarks in a video called ‘Nah’.

Clearly the UMNO leaders are morally bankrupt and would stop at nothing to make a point. Even if it means stirring racial sentiments which could potentially be dangerous in multi-racial Malaysia.

The Malaysian government has always spun a yarn about cosy race relations in the country in an effort to project a united nation to the outside world. Reality speaks a different language.

The country saw its worst sectarian violence on May 13, 1969.

We saw a repeat of a racial violence in Taman Medan in 2001 which left six people dead and at least 40 severely injured.

Despite these incidences, we still have some leaders who have no qualms about fanning racial sentiments. And we have seen the snow ball effect of this over the last few months.

We have school principals hurling racial slurs at their students. Barely a week after a school principal in Johor uttered derogatory remarks, her counterpart in Kedah accused Chinese students of being disrespectful for eating during Ramadhan.

All they did was have breakfast at the canteen, a dedicated space.

Later at an assembly the principal told them to go back to China. And after the assembly another teacher told the students to take Air Asia since the fares are cheap.

Wee’s video, which has since been taken down from his blog, showcased a three-minute rap song in which he raged, in expressive language, against incidences of racism in Malaysia.

He targetted, in particular, the school officials of the two schools in Kedah and Johor.

Early January this year, churches were torched and a mosque and Sikh temple were vandalized. Recently, a surau near Seremban had red paint splashed on its walls and back door.

Although these are shameful acts of cowardice, they signal that the problem is deep-rooted and needs careful handling as it could totally handicap the social fabric of the society.

The intolerance demonstrated by Malaysians towards one another caricatures deep-seated anger, suspicion and frustration primarily mooted by years of institutionalized discrimination in the country. .

Clearly race-relations in the country are fragile and worsening.

We now have the Prime Minister Najib Tun Razak parading his 1Malaysia slogan which aims at national integration through racial unity. But the premier’s approach is heading towards a naught as it deals with pressing problems from a superficial level.

Imagine this – a beaming Najib speaking to a multi-racial crowd, promising he is the Prime Minister for all. Then visualize Ibrahim Ali, the head of Perkasa, spitting venom and challenging all those who disagreed with the "social contract" to leave the country, in a refrain brought up weeks back by Mingguan Malaysia columnist Dr Mohd Ridhuan Tee.

And even as I write this, Ibrahim is parroting his favourite line asking fellow Malaysians to “go back to the place of their forefathers”. In a fervent self-promotion banter, Ibrahim always has and would continue to disparage the Chinese and Indians in the country.

Najib and his ruling party UMNO have, however, shown a lack of political spine by not reprimanding him or Dr Mohd Ridhuan Tee.

But what is even more appalling is to note that former premier Dr Mahathir Mohamad and Ibrahim are speaking the same language.

Dr Mahathir said that if NEP is removed than poor Bumiputeras would go after rich non Bumiputeras. Where did he get the idea that all non Bumiputeras are rich? Clearly there are Bumiputeras and non Bumiputeras who are poor as well.

Therefore the solution cannot be race based but class and rights based.

Recently the World Bank study for the Human Resources Ministry showed that about 30 percent of Malaysian workers (400,000 workers) are earning less than the poverty cut off point of RM 720.

Why was there no noise from the likes of Ibrahim and Dr Mahathir as the majority of the workers are Malays?

We could, therefore, conclude that the racial hatred spewed by both these guys is specific to supporting the Malay bourgeoisie, especially the UMNO cronies, and not all Malays.

This trend of raining racial slur against fellow Malaysians has happened once too often in the last few months.

But thorny issues linked to race and religion is not going to simply fade away. Concerted effort is crucial to find a durable solution to the continuing racial strife in the country.

Direct threats like those by Ibrahim demanding that MCA President Chua Soi Lek be put away under the Internal Security Act which allows for indefinite detention without trial for questioning the 30% Bumiputera equity is not going to help.

This is not a movie script where its acceptable to silence dissenting voice. In present day Malaysia, where the lines of colour are merging, its definitely archaic to issue threats to stop open debates on sensitive issues.

The recent happenings in the country and the government's inability to nip it in the bud translate to mean disaster. It shows that Malaysia’s political system is becoming more dysfunctional and dragging its economy into the doldrums.

And certainly it is going to keep local and foreign investors to keep away. Let’s look at some facts and figures.

Foreign Direct Investment (FDI) in 2009 plunged 81% from 2008. In fact, the FDI outflow in 2009 was 5.81 times than the inflow.

Malaysia could not compete with crisis riddled Thailand and Indonesia in attracting FDI. At best it attracted only 23% of Thailand and 28.32% of Indonesia respectively.

More significantly, when there is a healthy trend of FDI flowing into Southeast Asia (RM118.02 billion inflow versus RM68.25 billion outflow), Malaysia appears like a sore thumb.

A net inflow indicates investors' confidence in our system. Conversely, an outflow spells trouble to the nation.

Malaysia’s racial policies, rampant corruption, stagnant income, muted media, curb on democratic rights, tainted judiciary, brain drain, extra judicial killings, and an unaccountable government have contributed to investors shying away.

Therefore political instability brought about by escalating racial tension would contribute even more extensively to a fast-sliding economy.

The UMNO-led Barisan Nasional government must wake up from its deep slumber and acknowledge that we have a dangerously erratic situation in our hands.

The nation is at a cross road and if the present scenario is amplified, the Malaysian economy will fall out of the investor radar and the number of Malaysians leaving the country would increase from the current 700,000.

We could then officially call Malaysia a failed state.

Charles Santiago

Member of Parliament, Klang.